مقاله: طنز سینمایی؛ فراخ اندیشه یا انبساط خاطر

دلهره، اضطراب و افسردگی، از جمله بیماری‌های بشری است که تاثیرات اجتماعی فراوانی نیز به همراه دارد؛ پدیده‌ای که دانشمندان علوم مختلف، از آن به‌عنوان بلای عصر مدرن یاد کرده و علاج‌اش را امری لازم برای بقاء جامعه دانسته‌اند. در مطالعات بنیادین حوزه‌های علوم اجتماعی، روانشناسی و هنر، راه‌های مختلفی برای رفع و علاج این بیماری تنش‌زا که نقش زیادی در ایجاد بحران‌ها و نابهنجاری‌های اجتماعی دارد، ارائه می‌شود من جمله: مشاوره‌های روانکاوانه، درمان‌های بالینی و ایجاد روحیه نشاط و انبساط خاطر. یکی دیگر از این راه‌ها، استفاده از ظرفیت‌های هنری سینمای ایران است. هدف پژوهش آن است که اثبات کند سینمای ایران می‌تواند با تاسی از طنز شیرین و بذله‌گوی ایرانی، چنین هدفی را محقق سازد. پس، پژوهش حاضر با نگاهی توصیفی – تحلیلی، ارزش‌های طنز سینمایی برای غلبه بر بحران‌های یادشده را بررسی می‌کند؛ در کنار آن، دیگر ثمرات اجتماعی و هنری این سینما نیز بررسی می‌شود. سئوال اصلی پژوهش آن است که سینمای طنز چگونه می‌تواند در عین آگاهی بخشی و حفظ جنبه‌های زیبایی‌شناسانه‌اش، رویکردی کنشی در جوامع پرتنش داشته باشد؟