امروزه سینما یکی از مهم‌ترین سرگرمی‌های افراد در جوامع است؛ نوعی سرگرمی که با هنر و فضای هنری و زیبایی‌شناختی عجین شده است. بررسی مقوله زیبایی‌شناختی فضاهای سینمایی براساس نظریات مدرن می‌تواند در ایجاد درک نوین از این هنر و کاربردهای آن موثر باشد. تحقیقات میان‌رشته‌ای، فضایی را بین رشته‌های مشارکت‌کننده ایجاد می‌کند و بر حیطه‌های هم‌پوشانی میان رشته‌ها تمرکز می‌کند. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده‌های منابع کتابخانه‌ای به رشتۀ تحریر درآمده است. در این تحقیقات، روابط کاملا نسبی و طرفین مشارکت‌کننده می‌توانند از فرضیات و میان‌رشته‌ای دخیل، به تناسب بهره‌مند شوند. شهر و سینما به‌عنوان دو محصول مدرنیته دارای تشابهات و وجوه اشتراکی هستند که زمینه مطالعات بینارشته‌ای را فراهم می‌آورد. یکی از خصوصیات مدرنیته ایجاد شخصیت پرسه‌زن در شهر است، پرسه‌زن فردی است که با فراغت بال در شهر قدم می‌زند و بدون هیچ هدفی به کشف می‌پردازد. تماشاگر سینما را نیز می‌توان به نوعی پرسه‌زن در دنیای فیلم دانست، وی در فرآیند تماشای فیلم در دنیایی دیگر سیر می‌کند؛ دنیایی که آغاز و پایان مشخصی ندارد و مسیر آن از طریق زوایای دوربین و نگاه کارگردان شکل می‌گیرد.
