نشست خبری سریال «گیلدخت» به کارگردانی مجید اسماعیلی و تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی، هشتم خرداد در اداره کل روابط عمومی صداوسیما برگزار شد. عوامل این سریال پس از چند ماه که از پخش آن می‌گذرد به توضیحاتی درباره آن پرداختند، از موفقیت تا چالش.

زنان پیشرو در دوران مشروطه

مجید آسودگان نویسنده سریال «گیلدخت» در سخنان خود به پیشرو بودن زنان در زمان مشروطه اشاره کرد و گفت: این را من می‌شنیدم که مردم می‌گفتند ما مدت‌ها بود تلویزیون نمی‌دیدم و این کار را دیدند. قسمت اولش البته ضعف است و امیدوارم سریال‌های فاخر و جذابی ساخته شود که مردم آنها را ببینند.

آسودگان درباره قصه این سریال گفت: مهر ۹۲ طرح داستانی‌اش نوشته شد که هدف آن قصه گویی بود. تیم پژوهش موفق و قدرتمندی برای این پروژه وجود داشت. از نکات دیگر این بود که می خواستیم درام الیزابتی داشته باشیم و فکر میکنم این بخش یعنی رنگ و لعاب هم مورد توجه مخاطب قرار گرفته است. با مطالعه آن مقطع زمانی، زنان پیشروی زیادی مشاهده می شود. برهمین اساس باید سمت چنین زن پیشرویی می رفتم.

میترا رفیع بازیگر نقش اصلی سریال درباره این مجموعه گفت: مولفان و سازندگان گیلدخت به بازیگران جوان و ناشناخته اعتماد کردند. ما بررسی شدیم و از طرف این عزیزان انکار نشدیم. خوب است که جوانان را انکار نکنیم. این شجاعت است که ریسک کنید و اعتماد کنید.

پربیننده‌ترین سریال‌های نمایش خانگی می‌تواند چهار یا پنج میلیون مخاطب داشته باشد.

محمدرضا شفیعی در پاسخ به این سوال که چرا کمتر درباره سریالی که چند سال برای آن زحمت کشیده شده است در فضای رسانه‌ای و مجازی سخن گفته می‌شود، گفت: یک پز رسانه‌ای وجود دارد وقتی اثری در تلویزیون پخش می‌شود نوعی گارد نسبت به آن شکل می‌گیرد.‌ جریان رسانه‌ای کشور برخی نگاهشان به کار هنری نیست. پربیننده‌ترین سریال‌های نمایش خانگی می‌تواند چهار یا پنج میلیون مخاطب داشته باشد اما آماری که سازمان می‌دهد به این معناست که همین سریال حدود ۳۵ تا ۴۰ میلیون بیننده داشته است.

شفیعی دلیل کوتاه آمدن از خواسته هنری را این گونه بیان کرد: ما سریال از جنسی که می‌سازیم مخاطب عموم برایمان مهم است گاهی از خواسته هنری خود به نفع مردم کوتاه می‌آییم. من سال‌ها پیش سریالی فاصله‌ها را داشتم و شاید برخی شخصیت‌های اصلی را دوست نداشتم اما دیدم مردم همان شخصیت‌ها را دوست دارند. ما الان در جنگ به تمام معنای رسانه‌ای هستیم. بخش زیادی از جنگ رسانه ای مربوط به کانون خانواده است. تعارف نداریم سریال‌هایی که بخشی را در داخل و بخشی را در خارج می‌سازند، برخی از اصول انسانی و ایرانی ما را زیر سوال می‌برند و ما موظفیم سریالی بسازیم که هم جذاب باشد و هم براساس خاستگاه اعتقادی و دینی ما باشد.

در چارچوب کار کردن سخت است

محمدرضا شفیعی درباره ساخت اثر در چارچوب های مشخص به خبرنگار مهر گفت: برخی از دوستان از هر کاری می‌خواهند استفاده می‌کنند ولی دیده نمی‌شوند. اما در «چارچوب» کار کردن و فیلم و سریال ساختن با نگاه به مفاهیمی که اعتقاد ماست، سخت است.

وی درباره مدل پخش هفتگی سریال و اینکه کمک کرد بهتر دیده شود یا خیر گفت: اولین بار از آقای جبلی که این مدل هفتگی را شنیدم نگرانی داشتم. خواهشم این بود که فقط یک بار و محصور به جمعه‌ها نشود و خواستم دو نوبت باشد که پذیرفتند. بعد از «مختارنامه» و «یوسف پیامبر» سال‌ها بود که از این مدل پخش سریال استفاده نمی‌شد اما نگرانی من بعد از چند هفته رفع شد. مردم سریال خوب را پیدا می‌کنند و می‌بینند. چه در تلویزیون باشد و چه در جریان‌های رسانه‌ای دیگر هم باشد می‌بینند.

مجید آسودگان نویسنده این سریال در سخنانی درباره اینکه چقدر انتقادات به سریال را درست می‌داند، گفت: خود من هم انتقاداتی به کار دارم با اینکه در پروژه حضور داشتم اما با آدم‌های مختلفی آن را دیدم و نقدهایی هم دارم. درباره طولانی بودن قبول دارم برخی جاها ریتم افتاد اما این اتفاق در همه سریال‌های طولانی کمی طبیعی است. برخی به من برمی‌گردد و برخی مشکلات به اجرا برمی گردد. الان بعد از شصت قسمت که بخواهیم تحلیل کنیم گاف‌های بزرگی نبود. آمار ۳۵ میلیون که آقای شفیعی داد خیلی زیاد است و به نظرم اتفاق خوبی است.

مجید اسماعیلی کارگردان این سریال در خصوص طولانی شدن پروژه گفت: من قبول ندارم باگ های داستان خیلی بزرگ بود. ما ۴۶ قسمت فیلمنامه داشتیم که در پخش به ۶۰ قسمت تبدیل شد که از طرفی یک عیب به حساب می آمد. در بارندگی و سختی‌های موجود، در پانصد جلسه وجود نقطه ضعف در یک صحنه طبیعی است. بازیگر نقش اسماعیل یک بار از اسب افتاد مهره کمر او آسیب دید. ما یکی از بازیگران را بعد از افتادن از اسب مدتی نداشتیم و شاید باعث شد تغییراتی هم در قصه داشته باشیم.

چالش‌های تولید یک سریال تاریخی

اسماعیلی به تشریح چالش های پشت سر گذاشته سریال گیلدخت گفت: من اصلاً نمی‌گویم گیلدخت ایراد ندارد ولی می‌گویم هیچکس برای سریال کم نگذاشت. ما در دوره کرونا کار می‌کردیم. شاید ۴۵ روز فقط کار را تعطیل کردیم. یک آتش سوزی مهیب داشتیم که بخشی از لوکیشن ما از دست رفت. به انتقادها واقف هستیم اما همه توان خودمان را گذاشتیم.

آسودگان در ادامه درباره بازه ده ساله نگارش سریال گیلدخت عنوان کرد: سال ۹۳ تا ۹۵ نسخه اولیه فیلمنامه نوشته شد که در دوره آقای سرافراز بود و بعد به مرکز گسترش فیلمنامه نویسی رفت اما این مرکز منحل شد. به دلیل پرهزینه بودن سریال، دو سال هم طرح، متوقف شد و در نهایت از ۹۷ با آقای شفیعی مذاکراتی داشتیم و قرار شد بازنویسی کنیم و تازه اوایل سال ۹۸ تیم تشکیل شد.‌

شفیعی درباره ساخت سریال در بخش برون مرزی گفت: معاونت برون مرزی سیما یک مرکز فیلم و سریال دارد که تولیداتی هم دارد. ما در گیلدخت آموزه‌هایی داریم از تاریخ گرفته تا لباس و اینها که برای دنیا جذاب است. جذب توریسم در دنیا براساس معماری زیبا، جنگل‌ها و قاب‌ها و… رخ می‌دهد و ما هم این نکات را در سریال داشتیم.

آسودگان درباره دلیل ساخت چندین سریال در دوره قاجار بیان کرد: دلایل مختلفی دارد اما شاید به این دلیل است که قاجار نه آنقدر دور است که چیزی نداشته باشیم از عکس، لباس، و حتی لوکیشن و نه آنقدر نزدیک است که تکراری شده باشد.