فیلم «بچه مردم» به کارگردانی محمود کریمی و تهیه کنندگی سید علی احمدی در قواره یک فیلم مقبول به لحاظ روایت منسجم داستانی، جانمایی مناسب بازیگر و تدوین و موسیقی مناسب ظاهر شد.
بچه مردم که بر اساس تجربه‌های زیسته یوسف اصلانی مسئول یکی از شیرخوارگاه‌های تهران است، توانست تشویق طولانی حضار را در کاخ جشنواره فیلم فجر به همراه داشته باشد.
روایت یکدست داستانی و ایجاد گره‌های داستانی جذاب در طول فیلم یکی از نقاط قوت آن بود. بچه مردم که بازیگران چهره‌ها را در نقش‌های فرعی و بازیگران نوجوان را در نقش اصلی قرار داده بود، توانست از این اقدام نیز کارنامه موفقی به یادگار بگذارد. سنت‌شکنی بچه مردم در این خصوص نشان داد که سینما قرار نیست بر محور سلیبریتی به فروش خود بیندیشد. بازیگران نوجوان که در نقش بچه‌های مردم و کودکان بی‌سرپرست به دنبال خانواده‌های خود می‌روند و در نهایت نیز سرنوشت هر کدام را به سمت و سویی می‌کشاند، گواه انتخاب درست بازیگر بودند.
فیلمبرداری متوازن از صحنه‌های جنگ و زندگی مردم
هر چند این فیلم به موضوع اتفاقات پیرامون پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز دفاع مقدس نیز پرداخته است، اما نه شعار زده عمل می‌کند و نه صحنه‌ها را به مانند برخی فیلم‌های این ژانر پر از تیر و تفنگ و تانگ کرده است.
دوربین فیلم برداری به شکل متوازنی از زندگی مردم به جبهه جنگ برده می‌شود و بی‌شک فیلم‌هایی از این دست بیشتر برای نوجوانان و جوانان جذابیت بیشتری خواهد داشت و از سوی آن ها دیده می‌شود.
از سویی نماهای استفاده شده در فیلم نیز فارغ از شعارزدگی و نزدیک به زندگی آن دوره زمانی است.
در نهایت کارگردان توانسته پیام خود را به مخاطب برساند اما خود را با اغراق یا الزام به پرداختن بیش از حد به جنگ نیز محدود نکرده است.
موسیقی تند و تیز و رنگارنگ
نکته قوت دیگر این فیلم در کنار تدوین مناسب سکانس‌های مختلف آن، موسیقی تند و تیز و رنگارنگ آن است. این فیلم بیشتر حال و هوای طنز دارد. موسیقی نیز در خدمت ایجاد چنین حال و هوایی پیش رفته است اما در عین حال به شکلی اجرا نمی‌شود که به لودگی و مسخره گی منجر شود.
قوام صحنه‌ها با ترکیب مناسب موسیقی نیز رعایت می‌شود. کارگردان می‌خواهد مشکلات کودکان بی‌سرپرست را فارغ از تغییر دولت‌ها و حکومت‌ها بگوید. نوع نگاه در جامعه و مسائلی از جمله ازدواج، تحصیل و اشتغال. به همین منظور لازم است از آسیب اجتماعی عمیقی پرده بردارد. اما بازیگردانی او به شکلی نیست که مخاطب جز اشک و حسرت و آه با خود به همراه نبرد؛ در مقابل با زبان طنز و هر از گاهی تکانه‌های تلخ اشک با مخاطب فیلم خود از واقعیت مهمی صحبت می‌کند.
طراحی صحنه در خدمت پیام فیلم
فیلم نه پر از لباس‌های مندرس و چهره‌های درهم شکسته و تاریک است و نه بی تناسب با موقعیت زمانی فیلم.
طراحی صحنه و لباس با ظرافت به این مهم توجه داشته و در خدمت پیام فیلم تغییر زندگی بازیگران را به شکل مطلوبی عیان می‌سازد تا جایی که ما گذر زمان را واقعاً در چهره، لباس‌ها و ظاهر بازیگران مشاهده می‌کنیم.
بچه مردم استعداد دریافت سیمرغ بلورین را دارد
