یکی از مهمترین معضلات فرایند خطمشیگذاری، بهخصوص خطمشیگذاری فرهنگی در کشور ما طی نشدن درست فرایند شناسایی مساله است. سیستم سیاستگذاری سینمایی کشور هم از این آسیب کلان مصون نیست و لذا در این پژوهش تلاش میشود تا مسائل پیش روی سینمای ایران در دهه پنجم انقلاب اسلامی که باید در فرایند «سیاستگذاری سینما» به آنها پاسخ داده شود موردبررسی قرار گیرد. در این پژوهش ابتدا به مرور آثار جهانی موجود در حوزه سیاستگذاری سینما پرداخته شده و تلاش شده است که مسائل سیاستی سینمای جهان از دیدگاه این منابع استخراج گردد. در ادامه با استفاده از روش نظریهپردازی دادهبنیاد، دادههای بهدستآمده از برخی خبرگان حوزه سیاستگذاری سینمای ایران مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفته و بر این اساس مدل پارادایمی مسائل سیاستی سینمای ایران در دهه پنجم انقلاب طراحی شده است. در انتهای مقاله مقایسهای بین نظام مسائل سیاستی سینمای ایران و سینمای جهان صورت گرفته است.