عشق؛ رمز ماندگاری «هنر عاشورایی»
هنر عاشورایی وقتی زیبا و ماندگار می‌شود که عشق بانی و دلیل اصلی ساخت آن باشد. وقتی فردی در یک روستای دور افتاده تنها با عشق و باور قلبی شعری درباره امام حسین (ع) می‌گوید آن مطلب به دل و جان نشسته و تبدیل به یک اثر هنری می‌شود. از این دست مثال‌ها نیز در گوشه گوشه کشورمان وجود دارد.
رسول نجفیان بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون اظهار کرد: چند سالی است من نوحه‌ها و دل‌گویه‌های عاشورایی را جمع‌آوری می‌کنم، برخی از این نوحه‌ها به صدها سال پیش و دوران صفویه مربوط می‌شود. این اشعار سینه به سینه منتقل شده و به دست ما رسیده است و هنوز هم زیبایی و جذابیت دارد اما افرادی نیز وجود دارند که تلاش می‌کنند با سوء استفاده از مفاهیم عاشورایی به منافع مالی برسند. یعنی به اسم ساخت یک اثر عاشورایی تنها منافع مادی خود را تامین می‌کنند.
این هنرمند ادامه داد: اگر موسیقی و ردیف‌های حاکم بر آن هنوز شاخصه‌های ایرانی دارد به نظرم این امر را مدیون تعزیه است زیرا در تعزیه دستگاه‌ها و ردیف‌های موسیقی ایرانی حفظ شده است. تحقیقاتم پیرامون این موضوع را در دو مجموعه «با عاشورا می‌گریم» و «ذوالجناح آمد بی‌سوار» مورد توجه قرار داده ام. غنای اشعار و نوحه‌های که از قدیم به جا مانده به اندازه‌ای زیاد است که حتی اشک از سنگ نیز در می‌آورد.
وی درباره تاثیرگذاری سینما در حوزه کارهای عاشورایی نیز چنین توضیح داد: «روز واقعه» یکی از ارزشمندترین کارهایی است که سینما در حوزه عاشورا تولید کرده است البته در حوزه تئاتر نیز کارهای بسیار خوبی تولید شده است. برای مثال چند سال پیش نمایشی دیدم که راهبی نصرانی با سر مبارک امام حسین (ع) شب تا صبح گفتگو می‌کند. این اثر نمایشی در زمان خود توانست مخاطب را تحت تاثیر خود درآورد.
این هنرمند در انتهای سخنانش گفت: وقتی درباره آسیب‌های حاکم بر هنر عاشورایی حرف می‌زنم منظورم صدمه دیدن اصل مضمون نیست، چون مفاهیم عاشورایی به اندازه‌ای غنی است که خس و خاشاک به آن صدمه‌ای وارد نمی‌کند اما کارهای بی‌کیفیت سبب می‌شود مخاطب تصور کند عموم کارهای عاشورایی آثاری بی‌کیفیت هستند، اما تولیداتی نظیر فیلم «روز واقعه» نشان می‌دهد یک اثر هنری نیز قادر است با بهره‌گیری مناسب از مفاهیم عاشورایی بهترین تاثیرگذاری ممکن را داشته باشد.
