میلادنامهای برای گلاب آدینه
گلاب آدینه، بازیگر نامدار و توانمند ایرانی، از هنرمندانی است که باوجود کمکار بودن در سینما، در هر نقشی که انتخاب کرده درخشیده است. آدینه، با تسلط به جزییات و مهارت منحصر به فرد خود در روح دادن به شخصیت، نه تنها نامی ماندگار در سینما، بلکه چهرهای اثرگذار در تئاتر و صحنهی نمایش ایران است. امروز، در سالروز تولد این هنرمند، فرصتی است تا نگاهی به تأثیرات ماندگار و جایگاه او در هنر ایران داشته باشیم.
گلاب آدینه با نام فامیلی اصلی مستعان متولد 22 آبان 1332 است. او فرزند حسینقلی مستعان نویسنده و مترجم ایرانی است. در سال 54 کار هنری خود را با ورود به صحنه تئاتر آغاز کرد و به تدریج به نقشآفرینی در سینما رسید.
بازیگری منحصر به فرد
ابزار هر بازیگر برای جان دادن به یک شخصیت ویژگیهای ظاهری، درونیات و احساسات او هستند. بازیگر با توجه به تجربه زیستی و البته برداشت خود از جهان قصه، روایتی از شخصیت انجام میدهد که مختص خودِ اوست. به همین دلیل است که هزاران هملت و هزاران مدهآ اجرا شدهاند و اجرا میشوند و ما هر بار با شخصیتی جدید مواجه میشویم. در مورد گلاب آدینه باید گفت که لحن دلنشین صدا، چهره مهربان و البته ملاحت ذاتیِ او تاثیراتِ زیادی روی شخصیتهایی که اجرا کرده داشته است. البته این ویژگیهای ظاهری نباید باعث شود که قدرت بازیگریِ این هنرمندِ در سایه قرار گیرد. او به قدری هنرمندانه افسار شخصیتهایی که روایتگرِ آنهاست را به دست میگیرد، که بیننده فراموش میکند او در حال بازیگریست. همین نکته باعث میشود که آنچنان غرق در سرنوشت شخصیت شود که هنرمندیِ گلاب آدینه و البته بازیِ تکنیکیِ او در عین سادگی به چشم نیاید. و آیا هنرمندی چیزی جز همین نکته است؟ در جهان دوربین دزدها و بازیخورها، بازیگرانی چون گلاب آدینه بسیار ارزشمند هستند.
گلابِ تئاتری
در عرصهی تئاتر، گلاب آدینه با نقشآفرینیهای برجستهاش همواره تأثیری عمیق و پررنگ از خود بر جای گذاشته است. از عمده اجراهای او در صحنه تئاتر میتوان به دایره گچی قفقازی، مدهآ، خانمچه و مهتابی ، آدمهای ماشینی و خرده خانم اشاره کرد. او با وجود درخشش در سینما، همواره طی دوران هنریاش، به تئاتر و بازی در صحنه نمایش علاقه زیادی داشته است. خانم آدینه با کارگردانی نمایش هایی چون سلطان مار، پردهخانه، بانوی محبوب من و مرگ یزدگرد استعداد خود را در کارگردانی تئاتر هم به رخ کشیده است.
فعالیت در تلویزیون
با وجود فعالیت بسیار کم گلاب آدینه در تلویزیون، شاید بتوان گفت به یادماندنیترین تصویر ایشان در ذهن مردم، نقشآفرینیِ شخصیت سلطانبانو در سریال افسانه سلطان و شبان باشد. سریالی که اولین بار در سال 62 از شبکه یک پخش شد. این سریال مورد اقبال بینظیر مردمِ درگیر جنگ قرار گرفت و بعدها در چندین نوبت بازپخش شد. با توجه به تجربیات منحصر به فرد در تئاتر،خانم آدینه به بازیگردانی چند سریال هم برای تلویزیون پرداخته است و البته کارگردانی تلهتئاتر “نامه” و “آشتیکنان” را هم در کارنامه دارد.
برترینهای سینمایی
گلاب آدینه در سینما نیز چهرهای یکتا و بیتکرار است. او جایگاه خود را به عنوان بازیگری قدرتمند و چند بعدی در سینمای ایران به اثبات رسانده است. شخصیتهایی که آدینه به آنها جان بخشیده، همگی زنانی با لایههای درونی پیچیده، احساسات عمیق و تجربیات خاص هستند که او با هنرمندی تمام به پرده نقرهای آورده است. بازیهای سینمایی او، به دلیل صداقت و عمق حسیِ به کار گرفته شده، مرزهای کلیشه را میشکند و مخاطب را به همدلی با داستانها و شخصیتهایش وامیدارد. از زنی شمالی در فیلم روسریآبی که برای این نقش برنده جایزه جشنواره فجر شد، تا شخصیت مادر در فیلم مهمان مامان و یا طوبی زنی رنج کشیده در فیلم زیرپوست شهر، همگی بخشی از کارنامه کم تعداد، اما پربارِ بازیگری او در سینما هستند. درخشش در حدود 20 فیلم سینمایی، برای او 5 نامزدی بهترین بازیگر زن و یک سیمرغ از جشنواره فجر را در پی داشته است. از دیگر اجراهای خاطرهانگیز او میتوان به نقشآفرینی در فیلمهایی چون فصل پنجم، من دیگو مارادونا هستم و زندان زنان اشاره کرد. آخرین اجرای سینمایی او حضور شگفتانگیزش در فیلم آبجی بود که دوباره تبحرش در بازیگری را به مخاطب نشان داد.
استاد آدینه
گلاب آدینه علاوه بر فعالیت در تئاتر و سینما، به پرورش و حمایت از نسل جوان و آموزش علاقهمندان به هنر نیز پرداخته است. او سالها به آموزش بازیگری به گروههای سنی مختلف پرداختهاست و تلاش داشته تا تجربیات ارزشمندش را به علاقمندان بازیگری منتقل کند.گلاب آدینه از جمله هنرمندانیست که در هر اثری، نشانهای از حضور گرمش را بجا گذاشته است و بر کیفیت آن اثر افزوده است. حیف است که هنرمندان چون ایشان حضور اندکی در آثار نمایشی چند سال اخیر داشته باشند. هنرمندانی که امروز چون گوهری نایاب هستند.
سرت سلامت و تولدت مبارک سلطان بانو.